Abu Abd Allah Muhammad ibn al-Husayn Ibn al-Kattani (951–1029), kadang kala digelar "al-Mutatabbib" (pengubat), ialah seorang ilmuwan, ahli falsafah, ahli perubatan, ahli nujum, sasterawan dan penyajak Moor yang ternama.Dilahirkan di Córdoba, beliau menulis buku-buku tentang lojik, inferens dan deduksi. Untuk seketika beliau menjadi ahli perubatan peribadi bagi Al-Mansur Ibn Abi Aamir, hajib khalifah al-Andalus, dan menulis Mu`alajat al-amrad al-khatirah al-badiyah `ala al-badan min kharij (The Treatment of Dangerous Diseases Appearing Superficially on the Body). Ia dipetik oleh penulis-penulis terkemudian, tetapi disangkakan sekarang hilang, sehinggalah satu salinannya ditemui di kalangan manuskrip yang kini berada di National Library of Medicine. Karya tersebut banyak membicarakan gigitan beracun.[1]Ibn Al-Kattani juga menulis sebuah antologi puisi al-Andalus, menjadi terkenal khususnya dengan buku beliau tentang metafora dalam puisi al-Andalus.Beliau meninggal dunia di Saragossa pada 1029.